Ongepland zwanger , geen relatie
Hallo allemaal,
Vorige week ben ik er achter gekomen dat ik zwanger ben. Waarschijnlijk 6 a 7 weken.
De vader en ik daten al ruim 10 maanden, het is een enorme rollarcoaster geweest . Gemengde signalen, van liefdesverklaringen tot roepen geen relatie te willen vanwege persoonlijke issues die hij nog moest oplossen.
Hij geeft mij nu de schuld van de zwangerschap, terwijl hij zelf geen condoom wilde gebruiken want dat vond hij niet fijn.
Eigenlijk verwacht hij dat ik arbortus pleeg , doet vanaf dat hij het weet uitspraken als : "als jij dit door zet maak ik er werk van, je moet nu rekening houden met mij, wie foutjes maakt moet maar ff op de blaren zitten, als je een kind wil dan met iemand anders zijn zaad, ik zijn hart zou breken, en hem in een kutsituatie zet". En doet nog een uitspraak het kut te vinden omdat hem dit al 3 keer gebeurd is.. ( was ook nieuw voor mij).
Het raakt mij omdat ik heel veel voor deze man gedaan heb, en hij zo vrouwonvriendelijk tegen mij praat.
Ik ben vorig jaar heel verdrietig geweest omdat ik altijd moeder heb willen worden, maar veel pech in de liefde waardoor het er niet van kwam. Ik ben inmiddels 35 en moest van mezelf gaan accepteren dat ik waarschijnlijk nooit moeder ging worden. Daarnaast heb ik een schildklier aandoening waardoor ik altijd heb gedacht weinig kans te maken op zwangerschap. Toen die test positief was wist ik dan ook niet of ik blij moest zijn, schrikken of iets anders. Vanaf dat de symptomen toe nemen en het besef indaalt kan ik zelf niet leven met de gedachte van arbortus : alles gebeurd met een reden toch? ... Mijn omgeving reageert positief , mijn ouders en vrienden geven allemaal aan er voor me te zullen zijn en waren nog eerder blij dan ik..
Wat zouden jullie in deze situatie doen? Ik wil het altijd iedereen naar de zin maken, maar als ik voor arbortus ga , breek ik mijn eigen hart.. , als ik het hou maak ik zijn leven kapot..
kind krijgen en ga weg bij die flapdrol.
Dus in jou situatie en medische toestand, zou ik het kind laten komen. Ik zou samen met iemand anders dit mededelen aan vader en er zelf zorg voor dragen en dus absoluut niet laten erkennen door vader na de geboorte; het is wel duidelijk hoe hij erin staat en hij gedraagt zich als een *** naar jou toe.
Daar kan je niet op bouwen en moet je ook niet willen
BritgetJones007 schreef op 20-09-2024 om 08:54:
Dus in jou situatie en medische toestand, zou ik het kind laten komen. Ik zou samen met iemand anders dit mededelen aan vader en er zelf zorg voor dragen en dus absoluut niet laten erkennen door vader na de geboorte; het is wel duidelijk hoe hij erin staat en hij gedraagt zich als een *** naar jou toe.
Daar kan je niet op bouwen en moet je ook niet willen
Ik ben al blij om te lezen dat andere het ook ervaren als "k******" want door wat hij allemaal zegt, ga ik bijna twijfelen aan mezelf... Ja maar is dat laatste niet oneerlijk tegenover het kind? Als hij een rol wil spelen , wil ik daar best als volwassen mensen mee omgaan , alleen arbortus kan ik gewoon niet.
BritgetJones007 schreef op 20-09-2024 om 08:51:
kind krijgen en ga weg bij die flapdrol.
Dit keer duizend!
De toekomstige vader van jullie kind heeft gelijk: "wie foutjes maakt moet maar ff op de blaren zitten"... had 'ie maar een condoom moeten gebruiken!!
Je bent begrijpelijk een beetje bang voor de toekomst en het gebrek aan steun van de toekomstige vader. Maar je kan dit en uit de OP te lezen weet je diep in je hart ook wat jij wilt. Ga daarvoor!
Peaches schreef op 20-09-2024 om 08:57:
[..]
Dit keer duizend!
hihi
Jullie zijn beiden schuldig aan de zwangerschap . Hij omdat hij geen condoom wilde gebruiken en jij omdat je dat toeliet. Dat gezegd hebbende, die zwangerschap is een feit.
Je kunt een aantal dingen doen, maar zo te lezen heb jij je keuze al gemaakt. En dat is verder prima. Je hebt zo te horen een fijn netwerk, hopelijk heb je huisvesting en financiën ook op orde.
Wat niet fijn klinkt , is deze man. Zijn gedrag klinkt niet als iemand die je in je leven wilt hebben. Deze uit je leven proberen te bannen dus ( hij wil toch de vaderrol zo te lezen niet ) en ver uit zijn buurt blijven. Veel succes met je keuze, het zal best zwaar zijn soms. Maar als je het echt wilt, ga er dan voor
Blauwe_Regen86 schreef op 20-09-2024 om 08:58:
De toekomstige vader van jullie kind heeft gelijk: "wie foutjes maakt moet maar
ffop de blaren zitten"... had 'ie maar een condoom moeten gebruiken!!
Je bent begrijpelijk een beetje bang voor de toekomst en het gebrek aan steun van de toekomstige vader. Maar je kan dit en uit de OP te lezen weet je diep in je hart ook wat jij wilt. Ga daarvoor!
Dankje wel voor de lieve woorden!
Kind krijgen, als je dat in jouw situatie niet doet heb je er je hele leven spijt van. Die man komt er wel overheen hoor, en als partner mis je niets aan hem zo te lezen. Mocht hij toch betrokken willen zijn in welke vorm dan ook, dan kan dat natuurlijk. Zo niet, dan niet.
Ik ben altijd voor eigen keuze. Welteverstaan jouw eigen keuze. Het klinkt alsof je er allang uit bent, je wil dit kind graag. Ik zou er dan ook vol voor gaan en dit aangeven bij de vader, aan hem of hij nog een rol in het leven van zijn kind wenst. Laat je niet onder druk zetten!
Oh en idd . Wie foutjes maakt? Hij wilde geen condoom en blijkbaar dus ook geen vader worden. Zijn fout in dit geval dus hij kan zelf op de blaren gaan zitten.
Kan je een kind financieel onderhouden? Heb je een eigen woning waar ruimte is voor een kind? En heb je een goed sociaal netwerk die het kind kan opvangen als jij er niet bent? Als al die vragen met ja beantwoord kunnen worden zou ik het doen. Je hoeft het ook niet tegen hem te zeggen als je niet afhankelijk van hem bent. Maak het uit en richt je op jouw kind.
lientje69 schreef op 20-09-2024 om 08:59:
Jullie zijn beiden schuldig aan de zwangerschap . Hij omdat hij geen condoom wilde gebruiken en jij omdat je dat toeliet. Dat gezegd hebbende, die zwangerschap is een feit.
Je kunt een aantal dingen doen, maar zo te lezen heb jij je keuze al gemaakt. En dat is verder prima. Je hebt zo te horen een fijn netwerk, hopelijk heb je huisvesting en financiën ook op orde.
Wat niet fijn klinkt , is deze man. Zijn gedrag klinkt niet als iemand die je in je leven wilt hebben. Deze uit je leven proberen te bannen dus ( hij wil toch de vaderrol zo te lezen niet ) en ver uit zijn buurt blijven. Veel succes met je keuze, het zal best zwaar zijn soms. Maar als je het echt wilt, ga er dan voor
Gelukkig heb ik mijn leven op orde, een vaste baan, koopwoning , dus het kindje zou verder niets te kort komen. Het is meer dat mijn ideaal plaatje ooit ook was " een happy gezinnetje" en ik mijn kind zijn vader moet ontnemen.
Peaches schreef op 20-09-2024 om 09:00:
Kind krijgen, als je dat in jouw situatie niet doet heb je er je hele leven spijt van. Die man komt er wel overheen hoor, en als partner mis je niets aan hem zo te lezen. Mocht hij toch betrokken willen zijn in welke vorm dan ook, dan kan dat natuurlijk. Zo niet, dan niet.
Dat is waar, voor het kindje hoop ik dat hij in ieder geval bijdraait, maar anders zou ik zorgen dat het haar/hem aan niets ontbreekt.
FruitMoeder schreef op 20-09-2024 om 09:02:
Kan je een kind financieel onderhouden? Heb je een eigen woning waar ruimte is voor een kind? En heb je een goed sociaal netwerk die het kind kan opvangen als jij er niet bent? Als al die vragen met ja beantwoord kunnen worden zou ik het doen. Je hoeft het ook niet tegen hem te zeggen als je niet afhankelijk van hem bent. Maak het uit en richt je op jouw kind.
Ja wat dat betreft zou het kind niets tekort komen, alleen gun je een kind uiteraard ook beide ouders.