Ongepland zwanger
Goedemorgen dames,
Vorige week kwam ik erachter dat ik ongepland zwanger ben.
we hebben al 3 kinderen, tieners en voor mij is het gezien compleet.
Mijn partner is heel enthousiast en wil het graag houden.
Ik zie en voel het gewoon niet, ik wil dus een abortus. Niet dat het een gemakkelijke keuze is.
In eerste instantie gaf mijn partner aan mij te steunen in de keuze die ik maak. Echter is hij nu boos en negeert mij compleet.
Ik begrijp dat hij ook vol met emoties zit maar weet gewoon niet hoe ik hier nu mee moet omgaan.
Hebben andere dames hier ervaringen mee?
Jonagold schreef op 15-02-2024 om 10:28:
[..]
Niemand zegt hier wat TO zou moeten doen, of wat haar man zou moeten willen.
Wat je naar mijn idee zou moeten doen als er zoveel belangen op het spel staan is vooral met elkaar praten. Hierboven is het ook al een keer als optie gegeven: stel een besluit uit en ga zo open mogelijk het gesprek met elkaar aan, liefst onder begeleiding van een instantie als het FIOM. Luister oprecht naar elkaars gevoelens, wensen en angsten. En neem dan samen een besluit. Meteen gaan allebei met de hakken in het zand levert alleen maar verliezers op.
Dat je elkaar als partners anders gaat zien na zo'n rollercoaster, hoe het ook afloopt, dat is logisch. Maar hoeft niet per se te leiden tot een slechte relatie of een scheiding. Alles valt en staat met de communicatie. Maar waarom de kinderen haar anders zouden moeten zien is mij een raadsel. Die moet je wat mij betreft helemaal buiten dit soort zaken houden.
Dit, goede post.
Ik zie alleen niet waar ze allebei de hakken in de sloot zetten.
Uit de informatie van TO haal ik juist dat ze in haar eentje de moeite doet om hier samen met haar man uit te komen en zo'n houding vind ik niet onder 'hakken in de sloot' vallen.
Dat ze zwanger is en nu voelt en/of vindt en/of denkt en/of weet dat ze geen kinderen meer wil, daar is helemaal niets mis mee. Dat kan, dat mag en dat maakt nog niet dat ze daarmee haar hakken in de sloot zet.
Hakken in de sloot zou zijn, als ze vervolgens man geen gesprek hierover zou gunnen en stug zonder verder overleg een abortus had geregeld. Maar dat is helemaal niet wat ze doet, TO wil hier juist over praten met haar man en zoekt hulp om hier samen een weg in te vinden.
Veel meer opties dan dat zijn er denk ik niet.
EnglishmaninNewYork schreef op 15-02-2024 om 11:11:
[..]
Dit, goede post.
Ik zie alleen niet waar ze allebei de hakken in de sloot zetten.Uit de informatie van TO haal ik juist dat ze in haar eentje de moeite doet om hier samen met haar man uit te komen en zo'n houding vind ik niet onder 'hakken in de sloot' vallen.
Dat ze zwanger is en nu voelt en/of vindt en/of denkt en/of weet dat ze geen kinderen meer wil, daar is helemaal niets mis mee. Dat kan, dat mag en dat maakt nog niet dat ze daarmee haar hakken in de sloot zet.
Hakken in de sloot zou zijn, als ze vervolgens man geen gesprek hierover zou gunnen en stug zonder verder overleg een abortus had geregeld. Maar dat is helemaal niet wat ze doet, TO wil hier juist over praten met haar man en zoekt hulp om hier samen een weg in te vinden.
Veel meer opties dan dat zijn er denk ik niet.
Met hakken in het zand bedoel ik dat haar besluit al vast staat en ze dat ook zo heeft gebracht naar haar man. Ik snap dat ze allebei nogal overvallen zijn hierdoor, en dan reageer je natuurlijk niet goed doordacht en genuanceerd. Maar ik zou TO dus de methode aanraden die hierboven geopperd is, en het gesprek opnieuw voeren. Maar ja, dan moet haar man wel meewerken. Ik vraag me intussen ook af hoe de relatie hiervoor was, of hij vaker in de negeerstand is gegaan. Ik vind het vooral ook vreemd dat hij eerst aangaf geen kinderen meer te willen, zelfs al op het punt stond zich te laten steriliseren, en dan nu ineens per se dat kind geboren wil laten worden, zonder ook maar in gesprek te willen daarover. En sterker nog, met zijn opstelling niet alleen TO maar ook de kinderen mee te zuigen in een hele negatieve sfeer. Erg onvolwassen, zacht gezegd.
EnglishmaninNewYork schreef op 15-02-2024 om 11:11:
[..]
Dit, goede post.
Ik zie alleen niet waar ze allebei de hakken in de sloot zetten.Uit de informatie van TO haal ik juist dat ze in haar eentje de moeite doet om hier samen met haar man uit te komen en zo'n houding vind ik niet onder 'hakken in de sloot' vallen.
Dat ze zwanger is en nu voelt en/of vindt en/of denkt en/of weet dat ze geen kinderen meer wil, daar is helemaal niets mis mee. Dat kan, dat mag en dat maakt nog niet dat ze daarmee haar hakken in de sloot zet.
Hakken in de sloot zou zijn, als ze vervolgens man geen gesprek hierover zou gunnen en stug zonder verder overleg een abortus had geregeld. Maar dat is helemaal niet wat ze doet, TO wil hier juist over praten met haar man en zoekt hulp om hier samen een weg in te vinden.
Veel meer opties dan dat zijn er denk ik niet.
Ik zie je dat nu steeds aanhalen, maar een vrouw die zegt: " Joh, ik wil er graag met je uit komen, laten we hulp zoeken. Maar dat je het alvast even weet: Die abortus gaat door!".
Dat vindt jij dan vallen onder een mooie open houding? Of hoe moet ik dat zien? Dat is toch net zo goed de hakken in het zand zetten?
Ik vind het vooral ook vreemd dat hij eerst aangaf geen kinderen meer te willen, zelfs al op het punt stond zich te laten steriliseren, en dan nu ineens per se dat kind geboren wil laten worden.
Dat is dus zijn gevoel die nu opsteekt nu zijn vrouw wel zwanger is....ik vind dat niet zo gek. Sterilisatie doe je om deze situatie te voorkomen. Maar nu er toch een baby op komst is, kan dat natuurlijk een overweldigende emotie oproepen, omdat je het kind wil houden. Dat snap ik wel.
Het ene is rationeel en dit is het gevoel
En ja dat kan heel anders voelen als het zover is.
Jonagold schreef op 15-02-2024 om 11:50:
[..]
Met hakken in het zand bedoel ik dat haar besluit al vast staat en ze dat ook zo heeft gebracht naar haar man. Ik snap dat ze allebei nogal overvallen zijn hierdoor, en dan reageer je natuurlijk niet goed doordacht en genuanceerd. Maar ik zou TO dus de methode aanraden die hierboven geopperd is, en het gesprek opnieuw voeren. Maar ja, dan moet haar man wel meewerken. Ik vraag me intussen ook af hoe de relatie hiervoor was, of hij vaker in de negeerstand is gegaan. Ik vind het vooral ook vreemd dat hij eerst aangaf geen kinderen meer te willen, zelfs al op het punt stond zich te laten steriliseren, en dan nu ineens per se dat kind geboren wil laten worden, zonder ook maar in gesprek te willen daarover. En sterker nog, met zijn opstelling niet alleen TO maar ook de kinderen mee te zuigen in een hele negatieve sfeer. Erg onvolwassen, zacht gezegd.
Ah zo. Tsja, dat ze het zo gebracht heeft snap ik wel. Ze wil het niet en in de OP staat duidelijk dat man TO zou steunen in de keuze die ze maakt. Wat had ze anders moeten doen dan duidelijk zijn in hoe ze zich voelt? Daar had alle rede toe.
De problemen begonnen pas toen man van gedachte veranderde.
Verder helemaal eens.
BritgetJones007 schreef op 15-02-2024 om 12:01:
[..]
Dat is dus zijn gevoel die nu opsteekt nu zijn vrouw wel zwanger is....ik vind dat niet zo gek. Sterilisatie doe je om deze situatie te voorkomen. Maar nu er toch een baby op komst is, kan dat natuurlijk een overweldigende emotie oproepen, omdat je het kind wil houden. Dat snap ik wel.
Het ene is rationeel en dit is het gevoel
En ja dat kan heel anders voelen als het zover is.
Ik snap heel goed dat het gevoel anders kan zijn als het ineens werkelijkheid wordt. Je weet toch pas hoe je reageert als iets je ook echt overkomt. Maar dan moet je ook wel enig begrip op kunnen brengen voor je partner die je eerst tot twee keer toe iets heel anders hebt toegezegd, en die door jouw abrupte koerswijziging van de leg raakt.
Ik hoop echt dat TO en haar man snel terecht kunnen bij het FIOM, de huisarts of desnoods een familielid om hier samen uit te komen. En nee, eruit komen betekent in dit geval niet een middenweg vinden, want dat kan niet. Maar je kunt ook onder deze omstandigheden nog steeds proberen elkaar te vinden, ook in je verdriet en tegengestelde meningen. Ik hoop dat de man van TO nog terug wil komen op zijn uitspraak over een scheiding. Ik vind dat je dan wel heel gemakkelijk over de belangen van je al bestaande kinderen heen stapt. En die zouden wat mij betreft altijd boven de eigen belangen van de ouders en al helemaal boven de belangen van een nog nauwelijks ontwikkeld embryo moeten gaan.
"Ik hoop dat de man van TO nog terug wil komen op zijn uitspraak over een scheiding. Ik vind dat je dan wel heel gemakkelijk over de belangen van je al bestaande kinderen heen stapt. En die zouden wat mij betreft altijd boven de eigen belangen van de ouders en al helemaal boven de belangen van een nog nauwelijks ontwikkeld embryo moeten gaan. "
En ik hoop dat de natuur stacey bijstaat en haar die oermoedergevoelens gaat geven de komende weken om haar jong te beschermen en haar huwelijk gered wordt. Haar andere kinderen vinden het misschien wel hartstikke leuk zo een kleine spruit erbij. Het kan ook juist een voordeel zijn dat de andere kinderen al tiener zijn. Wie zegt wat het belang van die tieners is. Ouders bij elkaar en een nieuwe telg kan ook juist prachtig lopen ook in het belang van de tieners.
maar zorg er eerst voor dat de kinderen een paar dagen uit logeren kunnen en jullie zelf ruimte hebben om met elkaar te praten.
Jonagold schreef op 15-02-2024 om 10:28:
[..]
Niemand zegt hier wat TO zou moeten doen, of wat haar man zou moeten willen.
Wat je naar mijn idee zou moeten doen als er zoveel belangen op het spel staan is vooral met elkaar praten. Hierboven is het ook al een keer als optie gegeven: stel een besluit uit en ga zo open mogelijk het gesprek met elkaar aan, liefst onder begeleiding van een instantie als het FIOM. Luister oprecht naar elkaars gevoelens, wensen en angsten. En neem dan samen een besluit. Meteen gaan allebei met de hakken in het zand levert alleen maar verliezers op.
Dat je elkaar als partners anders gaat zien na zo'n rollercoaster, hoe het ook afloopt, dat is logisch. Maar hoeft niet per se te leiden tot een slechte relatie of een scheiding. Alles valt en staat met de communicatie. Maar waarom de kinderen haar anders zouden moeten zien is mij een raadsel. Die moet je wat mij betreft helemaal buiten dit soort zaken houden.
Die kinderen zijn tieners, bij kleine kinderen kom je nog wel weg met dat je elkaar niet meer lief vind maar bij tieners niet zo denk ik.
BritgetJones007 schreef op 15-02-2024 om 15:01:
maar zorg er eerst voor dat de kinderen een paar dagen uit logeren kunnen en jullie zelf ruimte hebben om met elkaar te praten.
Toch vind ik dit best een lastig topic, hebben de tieners hier ook iets over te zeggen of niet? Het lijkt logisch dat je er eerst samen uit moet komen, alvorens je de kinderen inlicht, maar TS heeft het ook al besproken met andere mensen en hun mening gevraagd. Dan is het best raar als de kinderen geen mening mogen vormen (zeker als ze er achter komen dat het al met anderen besproken is maar niet met hen). En wat nou als niet alleen haar man, maar ook haar kinderen heel blij zouden zijn met een klein brusje? Ik heb het idee dat TS nogal vanuit haar eigen situatie naar de zwangerschap kijkt en vergeet dat het ook gaat om kind van haar man en brusje van haar kinderen.
Duizendpoot schreef op 15-02-2024 om 15:16:
[..]
Toch vind ik dit best een lastig topic, hebben de tieners hier ook iets over te zeggen of niet? Het lijkt logisch dat je er eerst samen uit moet komen, alvorens je de kinderen inlicht, maar TS heeft het ook al besproken met andere mensen en hun mening gevraagd. Dan is het best raar als de kinderen geen mening mogen vormen (zeker als ze er achter komen dat het al met anderen besproken is maar niet met hen). En wat nou als niet alleen haar man, maar ook haar kinderen heel blij zouden zijn met een klein brusje? Ik heb het idee dat TS nogal vanuit haar eigen situatie naar de zwangerschap kijkt en vergeet dat het ook gaat om kind van haar man en brusje van haar kinderen.
Is dit serieus? Dat is toch een besluit tussen haar en haar man, een privé besluit, lijkt mij? Dat ga je toch niet ook nog met de kinderen bespreken.
BritgetJones007 schreef op 15-02-2024 om 17:48:
[..]
Is dit serieus? Dat is toch een besluit tussen haar en haar man, een privé besluit, lijkt mij? Dat ga je toch niet ook nog met de kinderen bespreken.
Tja in het ene topic zijn pubers een soort heiligen die absoluut niet gepasseerd mogen worden of je roept al hel en verdoemenis af tegen de tijd dat het kind volwassen is en in het andere topic hebben diezelfde pubers niks te zeggen, hoef je ze niks te vertellen want het is privé. En buiten dat verwacht ik dat die tieners toch wel iets van een verklaring waarom ze gaan scheiden verwachten, of mag je ze dat ook gewoon onthouden?
Nick90 schreef op 15-02-2024 om 18:15:
[..]
Tja in het ene topic zijn pubers een soort heiligen die absoluut niet gepasseerd mogen worden of je roept al hel en verdoemenis af tegen de tijd dat het kind volwassen is en in het andere topic hebben diezelfde pubers niks te zeggen, hoef je ze niks te vertellen want het is privé. En buiten dat verwacht ik dat die tieners toch wel iets van een verklaring waarom ze gaan scheiden verwachten, of mag je ze dat ook gewoon onthouden?
Het gaat hier om abortus, dat is voor volwassenen al een lastig onderwerp, laat staan voor tieners. Uitleggen dat je gaat scheiden prima, maar de exacte reden is niet nodig.
EnglishmaninNewYork schreef op 14-02-2024 om 08:30:
?
Dus TO wil praten, overleg en hulp om hier samen uit te komen.
Haar man zet haar volledig voor het blok.
En omdat een andere forummer vind dat TO baas in eigen buik is, zag je, @elpisto, dit al aankomen?
Wat een gedraai. Dit is precies waarom baas in eigen buik essentieel is.
Zo ontzettend eens
Hoe gaat het TO?