Menstruatie na keizersnede
Hi allemaal,
Ik ben 12 weken geleden bevallen van onze dochter. Helaas is zij na de geboorte overleden 
. Wij moeten nu minimaal een halfjaar wachten om weer zwanger te mogen worden, dit lijkt natuurlijk een eeuwigheid te duren.
Ik ben nog steeds niet ongesteld geworden na de keizersnede, nu dus 12 weken verder. Zijn er hier meer mensen waarbij het zo lang duurde voordat zij ongesteld werden? Ik wil zo graag ongesteld worden, omdat ik wil weten dat alles weer werkt. Ik heb het besproken met de huisarts en zij zegt dat ik mij geen zorgen hoef te maken, dus daar hou ik mij maar aan vast.
Ik ben dus vooral benieuwd naar ervaringen van andere.
Wat jammer van je dochtertje, Heda. Mijn medeleven voor je pijn.
Goed dat je weer aan een nieuwe baby denkt, niet ter vervanging van jouw engeltje maar omdat het leven verdergaat en het niet goed is definitief bij dit drama te blijven stilstaan. Tuurlijk dat alles bij jou nog in orde is om opnieuw een kindje te dragen. Echter, niet alles in functie laten staan van een nieuwe zwangerschap. Men wil hebben dat te erg naar een kind verlangen een obstakel kan zijn om zwanger te worden. Zou iets psychologisch zijn, en dat kan ik best geloven. Dus rustig de toekomst afwachten en dat begint bij de 1ste menstruatie en dat gaat over enkele maanden over naar het zwanger raken. Dus, niet té ongeduldig zijn en dan is voor jou ook het moederschap weggelegd.
Ik duim met je mee voor een gezond broertje of zusje van je dochtertje.
Ik denk dat het alleen maar menselijk en helemaal niet erg is om ongeduldig te zijn, daar zou ik me niet ook nog zorgen om gaan maken.
Maar wat heftig TO sterkte. Na mijn keizersnede kwam mijn menstruatie na zo'n 16 weken weer op gang. Ik geloof dat het heel normaal is dat het even duurt, maar kan me voorstellen dat je toch zit te wachten. Hopelijk komt het snel.
Gecondoleerd Heda.
Bij mij kwam de menstruatie pas na maanden terug maar had met borstvoeding te maken en niet met de keizersnedes.
Sterkte Heda, wat vreselijk om mee te maken. Ik duim voor je dat je lichaam vlot weer in normaal ritme komt.
Ik wil ook hier even op reageren. Voor het geval je het leest en echt gelooft: Men wil hebben dat te erg naar een kind verlangen een obstakel kan zijn om zwanger te worden. Zou iets psychologisch zijn, en dat kan ik best geloven. Dus rustig de toekomst afwachten en dat begint bij de 1ste menstruatie en dat gaat over enkele maanden over naar het zwanger raken. Dus, niet té ongeduldig zijn en dan is voor jou ook het moederschap weggelegd. Ongeduldig zijn, het heel graag willen, ermee bezig zijn enz hebben géén negatief effect op je kansen om zwanger te worden. En ook de laatste zin; als je niet te ongeduldig bent is voor jou het moederschap weggelegd. Helaas weten wij niet of en hoe snel je zwanger zult zijn. Maar mocht het langer duren dan ben je dat hoe dan ook niet 'zelf schuld' omdat je toch te ongeduldig bent geweest.
Gecondoleerd Heda. Heel veel sterkte voor jou en je partner.
Eleanor schreef op 16-07-2024 om 19:26:
Ik denk dat het alleen maar menselijk en helemaal niet erg is om ongeduldig te zijn, daar zou ik me niet ook nog zorgen om gaan maken.
Maar wat heftig TO
Dank je wel voor je reactie. Waren die 16 weken zonder borstvoeding?
Ik lees inderdaad verschillende dingen. Bij sommige vrouwen is het er al na 4 weken.. Ik hoop ook dat het snel komt, dat is toch een stukje dichterbij een mogelijk nieuwe zwangerschap, als het ons gegund is.
letterkoekje schreef op 16-07-2024 om 19:17:
Wat jammer van je dochtertje, Heda. Mijn medeleven voor je pijn.
Goed dat je weer aan een nieuwe baby denkt, niet ter vervanging van jouw engeltje maar omdat het leven verdergaat en het niet goed is definitief bij dit drama te blijven stilstaan. Tuurlijk dat alles bij jou nog in orde is om opnieuw een kindje te dragen. Echter, niet alles in functie laten staan van een nieuwe zwangerschap. Men wil hebben dat te erg naar een kind verlangen een obstakel kan zijn om zwanger te worden. Zou iets psychologisch zijn, en dat kan ik best geloven. Dus rustig de toekomst afwachten en dat begint bij de 1ste menstruatie en dat gaat over enkele maanden over naar het zwanger raken. Dus, niet té ongeduldig zijn en dan is voor jou ook het moederschap weggelegd.
Ik duim met je mee voor een gezond broertje of zusje van je dochtertje.
Dank je wel. Ik probeer het ook los te laten en de huisarts stelde me gerust, dat scheelt. Hopelijk komt het snel op gang, inderdaad een gezond broertje of zusje voor ons dochtertje.
Meesje schreef op 16-07-2024 om 20:28:
Sterkte Heda, wat vreselijk om mee te maken. Ik duim voor je dat je lichaam vlot weer in normaal ritme komt.
Ik wil ook hier even op reageren. Voor het geval je het leest en echt gelooft: Men wil hebben dat te erg naar een kind verlangen een obstakel kan zijn om zwanger te worden. Zou iets psychologisch zijn, en dat kan ik best geloven. Dus rustig de toekomst afwachten en dat begint bij de 1ste menstruatie en dat gaat over enkele maanden over naar het zwanger raken. Dus, niet té ongeduldig zijn en dan is voor jou ook het moederschap weggelegd. Ongeduldig zijn, het heel graag willen, ermee bezig zijn enz hebben géén negatief effect op je kansen om zwanger te worden. En ook de laatste zin; als je niet te ongeduldig bent is voor jou het moederschap weggelegd. Helaas weten wij niet of en hoe snel je zwanger zult zijn. Maar mocht het langer duren dan ben je dat hoe dan ook niet 'zelf schuld' omdat je toch te ongeduldig bent geweest.
Dank je wel.
Ik geloof daar ook niet zo in maar probeer het wel los te laten, puur voor mijzelf. Het kan nooit goed zijn als je constant bezig bent met wanneer en hoe.
Ik wil gewoon graag dat het weer 'werkt', en het voelt toch als een stapje de goede richting op. Een stukje positiviteit in deze zware tijd.
Bij mij kwam de menstruatie na een week of 6 a 7 na de keizersnede alweer op gang. Ik gaf geen borstvoeding
Verder nog veel sterkte gewenst.
Gecondoleerd met het verlies van je dochtertje, wat verdrietig om te lezen. Heel veel sterkte toegewenst.
Zelf ben ik negen jaar geleden ook bevallen met een (spoed)keizersnede. Het duurde daarna wel een paar maanden voordat ik weer ging menstrueren, maar ik weet niet meer precies hoe lang. Het ging na de bevalling lichamelijk sowieso niet goed, dus kan ook een stukje zelfbescherming van mijn lichaam zijn geweest. En aangezien ik van de artsen sowieso niet meer zwanger mag worden, was ik daar ook niet mee bezig. Bepaalde dingen heb ik niet meer helder of ben ik simpelweg vergeten van die periode.
Ik heb geen borstvoeding kunnen/mogen geven, dus daar heeft het in mijn geval niet mee te maken gehad.
In ieder geval is het niet zo gek dat je lichaam hiervan moet herstellen en je cyclus weer op gang moet komen. Het komt ook wel eens voor dat een menstruatie overslaat of later komt vanwege ziekte, spanningen, stress, verdriet etc.
Ik zou me er in jouw situatie dus niet direct zorgen over maken, aangezien er echt wel wat heftigs is gebeurd in je leven, zowel lichamelijk als psychisch.
Ik gun je wel een spoedig herstel en alle geluk van de wereld in de toekomst.
Ha Heda,
Wat ontzettend verdrietig dat jullie je dochtertje zijn verloren. Heel veel sterkte met dit verlies, mijn hart krimpt ineen bij het idee. Ik kan me heel goed voorstellen dat je graag wil dat eea weer werkt en op gang komt, zeker na verlies! Denk je ook aan je eigen fysieke gezondheid mbt het snel weer zwanger worden? Je lijf heeft hard gewerkt om jullie meisje te maken✨️
Alle goeds gewenst en ik hoop dat jullie in de toekomst een lief broertje of zusje voor jullie eerste mogen verwelkomen.
Een maand of 3 volgens mij.
Ons werd overigens aangeraden om een jaar te wachten (na een keizersnede houdt men volgens mij over het algemeen iets langer aan dan na een vaginale bevalling). Maar wij zijn uiteindelijk een maand of 7-8 na de geboorte (en het overlijden, vergelijkbaar verhaal) van onze dochter weer begonnen met ICSI behandelingen.
Duufje schreef op 17-07-2024 om 08:24:
Een maand of 3 volgens mij.
Ons werd overigens aangeraden om een jaar te wachten (na een keizersnede houdt men volgens mij over het algemeen iets langer aan dan na een vaginale bevalling). Maar wij zijn uiteindelijk een maand of 7-8 na de geboorte (en het overlijden, vergelijkbaar verhaal) van onze dochter weer begonnen met ICSI behandelingen.
Wat erg voor jullie dat jullie hetzelfde is overkomen. Hebben jullie hierna wel een gezond en levend kindje mogen krijgen?
Het verschilt volgens mij nogal per ziekenhuis, de gynaecoloog zei bij ons een halfjaar, misschien dat de situatie ook meespeelt. Het is voor het voorkomen dat de baarmoeder scheurt tijdens de bevalling. Die kans is klein en gebeurd eigenlijk vooral als er weeën ontstaan maar het wordt bij mij waarschijnlijk weer een keizersnede.
Gelebloem schreef op 17-07-2024 om 07:11:
Ha Heda,
Wat ontzettend verdrietig dat jullie je dochtertje zijn verloren. Heel veel sterkte met dit verlies, mijn hart krimpt ineen bij het idee. Ik kan me heel goed voorstellen dat je graag wil dat eea weer werkt en op gang komt, zeker na verlies! Denk je ook aan je eigen fysieke gezondheid mbt het snel weer zwanger worden? Je lijf heeft hard gewerkt om jullie meisje te maken✨️Alle goeds gewenst en ik hoop dat jullie in de toekomst een lief broertje of zusje voor jullie eerste mogen verwelkomen.
Dank je wel voor dit lieve berichtje.
Ik denk aan mezelf, vandaar dat we echt pas na een halfjaar gaan proberen. Misschien duurt het dan ook nog een tijdje, mijn cyclus was hiervoor heel onregelmatig.