Stiekem stoppen met de pil?
Ik ben 11 jaar samen met mijn vriend. We hebben alles voor elkaar; huis, auto, baan, etc etc. Tot ongeveer een jaar geleden hebben we ongeveer driekwart jaar geprobeerd zwanger te raken. Dat het niet gelukt is, komt denk ik voornamelijk omdat het mijn vriend niet lukt om te 'presteren'. Voor hem was de druk te hoog om klaar te komen zonder anticonceptie. Bang om te falen en daardoor lukte het juist niet. Ongeveer een jaar geleden wilde ik het even rusten. We hadden ook een puppy in huis en ik vond het allemaal wel even voldoende zo. Even focussen op de puppy, ons dagelijks leven en de kinderwens op een iets langere baan zetten. Mijn vriend baalde daar ontzettend van; hij wil al zo'n 4 jaar serieus kinderen. Maar hij respecteerde mijn gevoel. Ik ben de pil gaan slikken en het afgelopen jaar heeft hij af en toe het onderwerp voorzichtig aangesneden, omdat hij ook wilde weten waar ik aan toe was. Ik kon hem niet vertellen wanneer ik wél weer wilde proberen, maar hij gaf ook aan dat als het echt heel lang duurt dan wordt de relatie verbroken omdat zijn wens voor kinderen wel echt heel groot is. Toch respecteerde hij mijn gevoel en wilde hij nog wel even wachten, ondanks dat ik helemaal geen tijdsbestek kon aangeven.
Sinds ongeveer 2 maanden speelt het weer helemaal in mijn hoofd. Ik wil graag weer beginnen met proberen zwanger te worden. Ons leven is nog weer stabieler dan een jaar geleden, de hond is bijna uitgegroeid tot een volwassen stabiele hond, en puur het gevoel dat ik het wil is weer terug. Ik heb de laatste maanden af en toe het onderwerp aangesneden bij mijn vriend om in te schatten of hij het nog wel wilde. Maar hij wil het nog steeds heel graag, nog liever vandaag dan morgen. Ook wanneer we in de buurt lopen en zien een bord in de tuin dat er een baby is geboren, zie ik dat het hem wat doet omdat hij dat ook graag had gewild. Nu ik er ook voor wil gaan, ben ik aan het nadenken over hoe het beste aanpakken. Ik denk er zelfs over na om te stoppen met de pil zonder dit mijn vriend te vertellen. Zo hoop ik dat ik hem heel plotseling het goede nieuws kan vertellen zonder dat het gedoe en stress vooraf. Of hij het zou waarderen dat ik dit 'stiekem' heb gedaan? Ik denk dat zijn geluk over een zwangerschap daar bovenuit stijgt. Aan de andere kant voelt het voor mij natuurlijk wel wat gek om dit geheim te hebben want normaal gesproken zou ik dit soort dingen alleen in overleg doen, maar ik denk dat het echt een hele hoop stress, ongemak en teleurstelling van zijn kant zal voorkomen. Hoe denken jullie hierover?
Normaal gesproken vind ik dat je over anticonceptie in een relatie afspraken maakt en je daar aan houdt. In dit geval vind ik het wat anders liggen omdat je weet dat hij heel graag wil maar faalangst heeft als het 'echt' is en hij zelf al vaak gevraagd heeft om te stoppen met de pil en zou ik het wel doen. De kans dat hij boos wordt vanwege een eventuele zwangerschap lijkt me nihil.
Voor mij is eerlijkheid de belangrijkste waarde in mijn relatie. Ik zou dus altijd open kaart spelen. Waarin je hem vraagt wat voor hem het prettigst is. Een duidelijke "op die datum stop ik met de pil" of "ik ga binnenkort stoppen met de pil"
Weet hij hoe de statistieken zijn rondom zwanger raken en hoe menstruatie cyclus gaat?
Als jij stiekem stopt met de pil, kom je in een heel andere mindset. Met verwachtingen, hoop en mogelijk teleurstellingen. En dan ga je je vriend daar niet over inlichten?
je kunt het echt niet maken om dit zonder overleg te doen. Ook al weet je nóg zo zeker dat hij wil.
dan maar samen naar faalangst training zoeken ofzo. Maar dit mag je gewoon nooit eenzijdig beslissen, naar mijn mening. Daarnaast… je wil dit toch ook met hem delen? Het is zo groot!
ik zou een andere oplossing zoeken voor die faalangst. In overleg. En als je zeker weet dat het probleem nog steeds bestaat. Misschien had het in die periode (ook) wel met andere dingen te maken.
misschien wil hij diep zijn hart helemaal geen kind. Dat hij zegt wat hij gaat overnemen zegt natuurlijk helemaal niks. Ik heb ooit gelezen dat je lijf doet wat jij wil. Zwanger worden heeft met heel veel meer te maken dan alleen seks.
T zou toch echt raar zijn dat je zonder pil nooit gewoon seks kan hebben. Je bent maar paar dagen per maand vruchtbaar als je hem vertelt wanneer dat is kan ik nog voorstellen dat hij prestatie druk voelt. Maar de rest van de tijd zou je toch gewoon seks moeten kunnen hebben want dan valt er niks te presteren.
Volgens mij is het beste om dit te vertellen. Dat een kind heel welkom is, maar je opziet tegen het moeten en wat dat met hem doet, en welk effect dat dan weer op hem heeft. Jij ziet een oplossing, stiekem stoppen. Maar misschien heeft hij een ander idee, zoals iets met die faalangst doen, een seksuologe bezoeken enz.
Als jullie dan kiezen voor de stiekem starten variant, is het niet zo dat je stopt met de pil zonder te vertellen- je begint met proberen zwanger te worden op een manier die je samen besproken hebt.
Lotus_ schreef op 10-08-2021 om 21:04:
Bedankt voor de reacties! Hij is er niet bij als ik de pil slik. De strip ligt hier wel op de wastafel dus hij ziet het liggen. Ik denk inderdaad dat ik ga zeggen dat ik een keer stop zonder dat hij het weet. En dan gooi ik elke avond een pilletje weg zodat hij niet weet dat ik ben gestopt.
Ik zou dit doen inderdaad. Ik vind het toch iets te risicovol om hem helemaal niet in te lichten.
Het gebruik van het woord "presteren" op seksueel gebied in combinatie met faalangst vraagt een heel ander niveau van communiceren dan verzwijgen dat je met de pil stopt. Door dat te verzwijgen vul je zaken voor hem in die bij hem zouden moeten liggen, of in ieder geval bij jullie samen. Het lijkt allemaal heel lief bedacht van jou, maar een kind krijgen doe je samen, seks ook. Het is geen verrassingsbaby die jij voor hem tevoorschijn gaat toveren. Doe het niet, blijf in contact.
Lotus_ schreef op 10-08-2021 om 21:04:
Bedankt voor de reacties! Hij is er niet bij als ik de pil slik. De strip ligt hier wel op de wastafel dus hij ziet het liggen. Ik denk inderdaad dat ik ga zeggen dat ik een keer stop zonder dat hij het weet. En dan gooi ik elke avond een pilletje weg zodat hij niet weet dat ik ben gestopt.
Dat lijkt me een goed plan! Zo ervaart hij hopelijk geen druk, maar blijf je wel eerlijk tegen elkaar 
EmmaT schreef op 11-08-2021 om 08:55:
Het gebruik van het woord "presteren" op seksueel gebied in combinatie met faalangst vraagt een heel ander niveau van communiceren dan verzwijgen dat je met de pil stopt. Door dat te verzwijgen vul je zaken voor hem in die bij hem zouden moeten liggen, of in ieder geval bij jullie samen. Het lijkt allemaal heel lief bedacht van jou, maar een kind krijgen doe je samen, seks ook. Het is geen verrassingsbaby die jij voor hem tevoorschijn gaat toveren. Doe het niet, blijf in contact.
Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat je daarvoor naar een seksuoloog/relatietherapeut moet of man zelf naar een psycholoog: ergens komt het tenslotte vandaan en TO kan dat niet (althans niet alleen) voor hem oplossen. Ik snap wel de gedachtegang van TO, want voor deze situatie is het misschien wel “de quick fix”. Natuurlijk verhelp je daarmee het onderliggende “probleem” niet…maar wij weten niet in hoeverre dat in hun leven verder nog een issue is. Wat ik TO wel wil meegeven, is dat als dit probleem wel een reëel issue is, jullie het beter vóór een zwangerschap kunnen tackelen want als er eenmaal een kind(eren) is/zijn verandert je leven behoorlijk en ben je door vermoeidheid ook niet altijd op je best - dan zou het fijn zijn als het issue niet nog door ettert. Anders gezegd: je kunt een probleem beter aanpakken als je fit bent en ruimte hebt in je hoofd.
er.is.maar.1.Pino schreef op 11-08-2021 om 09:11:
[..]
Ik begrijp wat je bedoelt, maar ik denk dat je daarvoor naar een seksuoloog/relatietherapeut moet of kan zelf naar een psycholoog: ergens komt het tenslotte vandaan en TO kan dat niet (althans niet alleen) voor hem oplossen. Ik snap wel de gedachtegang van TO, want voor deze situatie is het misschien wel “de quick fix”. Natuurlijk verhelp je daarmee het onderliggende “probleem” niet…maar wij weten niet in hoeverre dat in hun leven verder nog een issue is. Wat ik TO wel wil meegeven, is dat als dit probleem wel een reëel issue is, jullie het beter vóór een zwangerschap kunnen tackelen want als er eenmaal een kind(eren) is/zijn verandert je leven behoorlijk en ben je door vermoeidheid ook niet altijd op je best - dan zou het fijn zijn als het issue niet nog door ettert. Anders gezegd: je kunt een probleem beter aanpakken als je fit bent en ruimte hebt in je hoofd.
Ik denk zeker dat dat iets is voor een seksuoloog of therapeut en dat je dat niet in je eentje zou moeten of kunnen oplossen. Het is een wezenlijk probleem dat niet verdwenen is met de komst van een kind. Het gaat over faalangst en presteren dat zich nu misschien manifesteert op seksueel gebied, maar wat niet zomaar verdwijnt.
Wat ik niet helemaal begrijp is de redenering van de man. Hij zegt: als TO niet binnen afzienbare tijd ook kinderen wil is het einde relatie omdat hij ze wel wil. Maar puntje bij paaltje, als TO er ook voor gaat, in openheid en gezamenlijkheid, dan kan de man geen zaadlozing meer krijgen door de druk die hij voelt. Duh. Dus als TO te lang wacht gaat ie op zoek naar een andere vrouw en dan zou hij wel een zaadlozing kunnen hebben? Aan de ene kant 'dreigen' en aan de andere kant zelf niet kunnen. Dat vind ik heel erg raar.
Als je echt 100% zeker weet dat hij een kindje wil, dan kan je het doen.
Wat je ook nog kan doen is het gesprek aangaan en zeggen dat je binnen nu en een x aantal maanden stopt met de pil, maar dat je dan gelijk al stopt. Dan heb je het wel gezegd en besproken.
Bedankt iedereen voor de reacties. Dat heb ik allemaal meegenomen in mijn overweging. Ik weet al 100% zeker dat hij kinderen wil (en liefst nu ook), anders zou ik dit sowieso niet overwegen. Na wat hij gisteravond en vanochtend zei, heb ik ook besloten om te stoppen zonder het te zeggen. Zijn geluk dat als het raak is zonder dat hij het van tevoren weet, gaat boven het feit dat ik het niet heb gecommuniceerd. Misschien dat hij zelfs blij is dat ik het niet heb gezegd, omdat hij ook weet dat het anders misschien niet was gelukt. Nu natuurlijk nog afwachten dát het gaat lukken.
Hopelijk gaat het allemaal voorspoedig, veel succes!