Eerste afspraak fertiliteitsarts
Hoi allemaal,
Na meer dan een jaar proberen zwanger te worden zonder succes hebben mijn partner en ik binnenkort onze eerste afspraak bij een fertiliteitsarts.
De afspraak staat al een tijd, maar nu deze nadert vind ik het toch best spannend. Ik denk dat dat komt omdat ik geen goed idee heb van wat me te wachten staat.
Zowel praktisch heb ik, denk ik, geen duidelijk beeld; welke onderzoeken krijgen we wanneer? wanneer krijgen we daar de uitslagen van? Wordt er meteen iets gedaan? Moeten we eerst nog langer proberen of maken ze meteen een plan of is dat hetzelfde?
Maar ook heb ik geen idee wat me te wachten staat in de toekomst zelf: Misschien gaat het toch nog een keer spontaan lukken, misschien staan we aan het begin van een lang traject. Het kan natuurlijk alle kanten nog op en hoewel ik aan de ene kant hoopvol ben en positief probeer te blijven, maak ik me ook zorgen en wordt het zwanger worden voor mij steeds meer een rollercoaster.
De laatste maanden werd de teleurstelling van de negatieve zwangerschapstesten steeds groter en verdrietiger en vind ik het hele 'zwanger worden' niet meer zo leuk. Soms heb ik een fijne periode waarin ik het goed kan relativeren en dan besluit ik ook dit vast te houden, maar vaak lukt het dan toch niet dat vast te houden in het tweede deel van mijn cyclus. Ook de goedbedoelde adviezen van sommige mensen vind ik steeds lastiger te verdragen; "laat het los" "het komt wanneer het komt" "vooral niet erover stressen, dan komt het vanzelf"
Natuurlijk horen wij vast wel van de arts zelf wat ons ongeveer te wachten staat in praktische zin, maar ik ben benieuwd naar ervaringsverhalen en wellicht ook wel tips om hoe ik om kan gaan met de teleurstellingen, goedbedoelde adviezen (die dus niet altijd lekker vallen) uit mijn omgeving, zwangerschapsaankondigingen die me af en toe toch even uit het veld slaan (hoezeer ik het anderen ook gun) en misschien welke vragen we niet moeten vergeten te stellen bij onze eerste afspraken.
Uiteraard weet ik dat er stellen zijn die veel langer bezig zijn (geweest) met zwanger worden. Misschien stel ik me in hun ogen ook wel aan met ons 'pas' een jaar proberen. Ik hoop in ieder geval niemand voor het hoofd te stoten.
Index224 schreef op 04-04-2023 om 17:37:
[..]
Ah, misschien is hysteroscopie dan ook wel iets voor mij. HSG was voor mij een trauma. Het lukte niet om het vloeistof in te brengen, heb liggen huilen en schreeuwen op de behandeltafel. Endometriose is bij mij ook aannemelijk.. ik heb aan beide eierstokken meerdere cysten, waaronder aan beide kanten een dermoide cyste. Links zal die verwijderd moeten worden.
Oh wat een horrorverhaal! Dan voelt het gewoon alsof je gemarteld wordt. Ik vind een eendenbek al naar, moet er niet aan denken hoe jij je gevoeld hebt!
Ik ben niet heel bekend met endometriose. Misschien domme vraag hoor, maar heb je dan altijd al klachten en pijn of kom je daar vaak pas achter bij echo's/onderzoeken?
Skellar schreef op 05-04-2023 om 17:10:
Inmiddels hebben we de afspraak achter de rug. We krijgen de bekende eerste onderzoeken. Semen analyse bij partner, bloedprikken en een echo. Daarna wordt er een kansberekening gedaan.
Ik ben blij dat we de eerste onderzoeken krijgen, als alles goed is en we moeten nog langer zelf proberen is dat ook goed wat ons betreft. Maar dan weten we het in ieder geval.
Het gesprek zelf heb ik niet echt als prettig ervaren. De arts ging heel erg in op stress en onbewuste angsten die van invloed kunnen zijn op het zwanger worden. Ook nadat wij aangaven dat er absoluut geen stress speelt bleef ze maar doorgaan. Letterlijk het volgende. Arts: 'Heb je stress?' Man: 'Nee.' Arts: 'Maar misschien wel onbewust.'
En
'Ik zie wel eens dat een onbewuste angst ervoor zorgt dat stellen niet zwanger worden'
Vond dat wel vreemd en had dat niet verwacht van een arts. Zeker niet zonder ook maar een uitslag van een onderzoek gezien te hebben. En natuurlijk geloof ik dat stress van invloed is op veel dingen in je lichaam, maar ja laten we eerst eens andere dingen uitsluiten toch..
Misschien is het ook wel bij mij verkeerd binnen gekomen omdat het me nogal hoog zat allemaal. Ik keek uit naar de afspraak en vind dit allemaal natuurlijk ook spannend.
We twijfelen nu of we de vervolgafspraak bij haar inplannen of dat we naar een andere arts vragen omdat ik achteraf me er echt niet fijn bij voel.
Ik vroeg om een andere arts. Als dit een langdurig traject wordt (ik hoop voor je van niet) is een goede verhouding met de arts wel belangrijk. Als je bij het eerste gesprek al een onprettig gevoel hebt zou ik zo snel mogelijk proberen te switchen. En als je dat gênant vindt: een nichtje van mij heeft weleens een anesthesist laten vervangen op de OK omdat ze eerder een slechte ervaring met hem had gehad. Kon gewoon.
Ik had altijd een gek bobbeltje in de navel en dat bobbeltje werd groter en gevoeliger tijdens mijn menstruatie.Toen ik zwanger wilde worden, ben ik met dat bobbeltje naar de dokter gegaan omdat ik bang was dat ik daar last van zou krijgen bij een dikke, zwangere buik. Het werd in het ziekenhuis verwijderd en toen bleek dat het endometriose was. Dat verklaarde wel gelijk mijn pijnklachten altijd tijdens mijn menstruatie en tijdens de eisprong. Vandaar dat ik een hysteroscopie kreeg om te kijken waar het precies zat en of het een probleem op zou leveren voor een zwangerschap.
Als ik jou was zou ik van arts wisselen trouwens. Je hebt waarschijnlijk best nog wat bezoekjes voor de boeg, dus dan is het wel fijn als het met iemand is die fijn voelt en die je vertrouwt.
Skellar schreef op 05-04-2023 om 17:10:
Inmiddels hebben we de afspraak achter de rug. We krijgen de bekende eerste onderzoeken. Semen analyse bij partner, bloedprikken en een echo. Daarna wordt er een kansberekening gedaan.
Ik ben blij dat we de eerste onderzoeken krijgen, als alles goed is en we moeten nog langer zelf proberen is dat ook goed wat ons betreft. Maar dan weten we het in ieder geval.
Het gesprek zelf heb ik niet echt als prettig ervaren. De arts ging heel erg in op stress en onbewuste angsten die van invloed kunnen zijn op het zwanger worden. Ook nadat wij aangaven dat er absoluut geen stress speelt bleef ze maar doorgaan. Letterlijk het volgende. Arts: 'Heb je stress?' Man: 'Nee.' Arts: 'Maar misschien wel onbewust.'
En
'Ik zie wel eens dat een onbewuste angst ervoor zorgt dat stellen niet zwanger worden'
Vond dat wel vreemd en had dat niet verwacht van een arts. Zeker niet zonder ook maar een uitslag van een onderzoek gezien te hebben. En natuurlijk geloof ik dat stress van invloed is op veel dingen in je lichaam, maar ja laten we eerst eens andere dingen uitsluiten toch..
Misschien is het ook wel bij mij verkeerd binnen gekomen omdat het me nogal hoog zat allemaal. Ik keek uit naar de afspraak en vind dit allemaal natuurlijk ook spannend.
We twijfelen nu of we de vervolgafspraak bij haar inplannen of dat we naar een andere arts vragen omdat ik achteraf me er echt niet fijn bij voel.
Is het zeker dat jullie elke keer deze arts hebben? Misschien een stomme vraag maar wij hadden vaak een verschillende arts, ik heb het dan wel over meer dan 20 jaar geleden.