Werk en Opleiding Werk en Opleiding

Werk en Opleiding

Het grote werk erger topic


Het is wat een agressieve aanpak, maar ik ben bij een eerstvolgende interne sollicitatie ook zover. zonde van je tijd idd. 

Ik vind het lastig, want ik heb jaren geleden als jonge deerne pas van het HBO ook op zo'n eigenlijk al ingevulde vacature gesolliciteerd en ben daar wel op aangenomen. Alleen wist ik natuurlijk niet dat het al ingevuld was. 
Ik denk dat ik daarom het gesprek wel serieus zou aanvliegen. 
Als je dan tijdens het gesprek het gevoel krijgt dat het niet serieus is, dan zou ik die 'het is al ingevuld'-kaart wel spelen.

MMcGonagall schreef op 12-04-2024 om 11:50:

Even een vraagje over wat verstandig is…
Ik heb gereageerd op een interne vacature. De functieomschrijving en -criteria deden vermoeden dat de opsteller hiervan al een bepaalde collega op het oog had. Ik had dus al even bij een collega van de afdeling gevraagd of de vacature geschreven was voor Pietje. Hij ontkende dat. Nu heb ik via via vernomen dat de functie wel is ‘gecreëerd’ voor Pietje, omdat de manager Pietje voor de organisatie wil behouden. Mijn dilemma is of ik me terug trek uit de procedure, gewoon doorzet (ik voldoe ook aan de criteria) of tijdens het gesprek als eerste vraag stel of het een serieus gesprek is of dat de uitkomst al vast staat.
Ik heb niet zoveel zin om hier mijn tijd te verdoen, maar wil hen eigenlijk ook duidelijk maken dat dat is wat hier gebeurt. Of is dat een te agressieve aanpak?

Wie is de ‘via via’? Je kunt misschien ook iets via die viavia droppen ter beïnvloeding van je kansen. Ik zou er in ieder niet op afgaan als waarheid en mijn kans nemen om te gaan praten. Als je nooit je ambities vertelt, denken ze ook niet aan je bij een eventuele andere functie die vrijkomt. Ik zou daarom altijd een goede indruk willen achterlaten en mijn skills bespreken. Office politics!

ToetieToover schreef op 12-04-2024 om 15:36:

[..]

Wie is de ‘via via’? Je kunt misschien ook iets via die viavia droppen ter beïnvloeding van je kansen. Ik zou er in ieder niet op afgaan als waarheid en mijn kans nemen om te gaan praten. Als je nooit je ambities vertelt, denken ze ook niet aan je bij een eventuele andere functie die vrijkomt. Ik zou daarom altijd een goede indruk willen achterlaten en mijn skills bespreken. Office politics!

De via via is een collega bij een adviesorgaan die mij dit niet had mogen vertellen. Pietje zou overigens een prima kandidaat zijn. We voldoen beide aan de criteria maar ik heb meer ervaring in het werkveld en hij heeft waarschijnlijk wat meer ‘organisatiesensitiviteit’. Hij kan het goed vinden met zijn manager maar geeft weinig tegengas, waar ik momenteel bij een afdeling werk met tegengestelde belangen dus ook al eens discussies heb gevoerd met de manager (die dus weet dat ik wat kritischer ben).

MMcGonagall schreef op 12-04-2024 om 17:22:

[..]

De via via is een collega bij een adviesorgaan die mij dit niet had mogen vertellen. Pietje zou overigens een prima kandidaat zijn. We voldoen beide aan de criteria maar ik heb meer ervaring in het werkveld en hij heeft waarschijnlijk wat meer ‘organisatiesensitiviteit’. Hij kan het goed vinden met zijn manager maar geeft weinig tegengas, waar ik momenteel bij een afdeling werk met tegengestelde belangen dus ook al eens discussies heb gevoerd met de manager (die dus weet dat ik wat kritischer ben).

Gewoon voor gaan. Word je het niet, dan heb je wel je interesse kenbaar gemaakt.

MMcGonagall schreef op 12-04-2024 om 11:50:

Even een vraagje over wat verstandig is…
Ik heb gereageerd op een interne vacature. De functieomschrijving en -criteria deden vermoeden dat de opsteller hiervan al een bepaalde collega op het oog had. Ik had dus al even bij een collega van de afdeling gevraagd of de vacature geschreven was voor Pietje. Hij ontkende dat. Nu heb ik via via vernomen dat de functie wel is ‘gecreëerd’ voor Pietje, omdat de manager Pietje voor de organisatie wil behouden. Mijn dilemma is of ik me terug trek uit de procedure, gewoon doorzet (ik voldoe ook aan de criteria) of tijdens het gesprek als eerste vraag stel of het een serieus gesprek is of dat de uitkomst al vast staat.
Ik heb niet zoveel zin om hier mijn tijd te verdoen, maar wil hen eigenlijk ook duidelijk maken dat dat is wat hier gebeurt. Of is dat een te agressieve aanpak?

Ik denk wel dat dat DE manier is om de baan niet te krijgen.

Ik zou gewoon serieus solliciteren. Wie weet wat dat je in de toekomst nog brengt. 

Gesteld dat je het niet wordt, als deze functie een richting op is die je ambieert, is dit ook een goed moment om jezelf te laten zien en deze ambitie kenbaar te maken. Jullie klinken als gelijk geschikte en een volgende vergelijkbare positie zal dan misschien met jou in het achterhoofd gaan. Of het is alvast een oefening voor een gesprek elders.

Auwereel schreef op 04-04-2024 om 13:04:

Dat er regelmatig nieuwe collega's uit het buitenland komen, vind ik prima, als er maar genoeg mensen overblijven die Nederlands spreken, want de bachelor is nog wel in het Nederlands en het zijn wel de collega's die Nederlandse studenten moeten gaan begeleiden. Maak dan de bachelor Engels, dan loop ik niet tegen een personeelsgebrek aan als een student graag in het Nederlands begeleid wil worden.
(En graag ook weer eens buitenlandse collega's van buiten China, meer variatie kan ook geen kwaad)

De overheid wil juist dat de bachelors nederlandstalig blijven/worden. Niet overal haalbaar inderdaad. Soms is het overheidsbeleid tegenstrijdig: verlagen werkdruk, meer regeltjes om je aan te houden en over te verantwoorden. 

Mugske schreef op 14-04-2024 om 12:17:

[..]

De overheid wil juist dat de bachelors nederlandstalig blijven/worden. Niet overal haalbaar inderdaad. Soms is het overheidsbeleid tegenstrijdig: verlagen werkdruk, meer regeltjes om je aan te houden en over te verantwoorden.

Het komt ook omdat bij personeel aannemen op universitaire functies veel meer wordt gekeken naar de kwaliteit van onderzoek dan dat van onderwijs. De beste onderzoekers komen vaak uit het buitenland, net als hier de beste onderzoekers naar het buitenland gaan. Eisen dat je op een Nederlandse universiteit Nederlands moet spreken, waarom, al het onderzoek wordt geschreven en gepresenteerd in het Engels.

Het idee dat er op de universiteit ook in het Nederlands onderwezen moet worden, wordt ondergeschikt geacht aan het onderzoek  doen. Of er wordt gewoonweg niet aan gedacht. 

Auwereel schreef op 14-04-2024 om 13:19:

[..]

Het komt ook omdat bij personeel aannemen op universitaire functies veel meer wordt gekeken naar de kwaliteit van onderzoek dan dat van onderwijs. De beste onderzoekers komen vaak uit het buitenland, net als hier de beste onderzoekers naar het buitenland gaan. Eisen dat je op een Nederlandse universiteit Nederlands moet spreken, waarom, al het onderzoek wordt geschreven en gepresenteerd in het Engels.

Het idee dat er op de universiteit ook in het Nederlands onderwezen moet worden, wordt ondergeschikt geacht aan het onderzoek doen. Of er wordt gewoonweg niet aan gedacht.

En gaat ook totaal voorbij aan het feit dat het werkveld later ook vaak internationaal ingericht is. Dus wat schiet je dan op met je dwangmatig Nederlandstalig onderwijs.

Ik denk dat als ik een eigen bedrijf zou hebben, ik dat precies zo zou leiden als ik zelf wil, omdat het dan mijn eigen bedrijf is. Anderen die alles beter menen te weten dragen de verantwoordelijkheid niet.

Ik zou nooit iemand ongezien zijn eigen gang laten gaan. Noem het angst dat ik mijn kapitaal verspeel, want het gaat om ontzettend veel geld en na een faillissement zal je niet makkelijk opnieuw de kans krijgen opnieuw te beginnen. Hoewel je dan bepaalde fouten niet meer zal maken.

Maar het gaat vermoedelijk lang duren voordat ik de teugels wat losser laat.

 

Dat het vandaag megadruk is.

Vanochtend 08.30 het eerste mailtje; er is vandaag een training en we hebben een te krappe ruimte geboekt Geef dat dan eerder aan! En ja, we kijken echt wel hoeveel personen er bij die afspraak zitten.

Een manager die het te druk heeft om even geld op te halen voor producten die ze zelf heeft voorgeschoten. Ja, sorry maar er zijn grenzen..
Een secretaresse hoeft toch niet alles te doen?

En ten slotte de agenda's; even een (nieuwe) afspraak plannen of verzetten is er niet meer bij. Alles zit bomvol!

Ik heb vast nog meer, maar dat ben ik al vergeten

Ik heb hier de grap van de eeuw:

Een collega wilt liever geen 2de dag naar kantoor komen vanwege de reiskosten.. Die krijg je bij ons namelijk pas vanaf een aantal kilometers vergoed, de eerste 5 is voor eigen rekening.

Ze woont een kwartier van het werk wat prima met de fiets zou kunnen, dus ik stond met mijn oren te klapperen toen ik het hoorde.

Iedereen in ons team is het er over eens dat we meer op kantoor moeten zijn. Dus zijn we vandaag met 4 van de bijna 20... waarvan 1 van die 4 er alleen vanmorgen was. Ik gok dat ze allemaal lekker in de zon zitten.

Vandaag was een echte: "nu even niet, kunnen jullie dan helemaal niets alleen" dag.
Super irritant dat je al tig keer hetzelfde hebt uitgelegd en nog komen drammen dat ze niet weten wat ze moeten doen.

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.