Relaties Relaties

Relaties

Wat vindt jij belangrijk in vriendschap?

Wat vinden jullie belangrijk in vriendschap? Wat betekend voor jullie de ongeschreven ' Girl code'? Waar moet dat aan voldoen?
Wat heeft je verrast in vriendschap?
Of juist verbaasd? Wanneer ben je erg gekwetst? Of voelde je je aan de kant gezet?


Wat voor mij belangrijk is, is dat van iemand op aan kan. Dat diegene niet roddelt over me en dat ik zeker weet dat wat ik vertel dat bij diegene blijft. En dat laatste, er zijn weinig mensen die dat kunnen. 

En verder wil ik geen type wat over iedereen roddelt of negatief over mensen is. 

Dat hiha, moet je die eens zien, en wat loopt die er bij, is niet aan mij besteedt. Ik wil vrienden die diepgang hebben en waar ik een goed gesprek mee kan voeren. Gelukkig heb ik er een paar. 

Ik vind "niet roddelen over me" het allerbelangrijkste. 

Vrijevlinder schreef op 24-04-2024 om 07:19:

Wat voor mij belangrijk is, is dat van iemand op aan kan. Dat diegene niet roddelt over me en dat ik zeker weet dat wat ik vertel dat bij diegene blijft. En dat laatste, er zijn weinig mensen die dat kunnen.

En verder wil ik geen type wat over iedereen roddelt of negatief over mensen is.

Dat hiha, moet je die eens zien, en wat loopt die er bij, is niet aan mij besteedt. Ik wil vrienden die diepgang hebben en waar ik een goed gesprek mee kan voeren. Gelukkig heb ik er een paar.

Ik had jou moeten aanhalen. Voor mij geldt precies dit.

Dat je elkaar kan vertrouwen en dat je er voor elkaar bent als dat nodig is. Geen verwachtingen hebben verder qua hoe vaak je elkaar ziet, spreekt enz. Zie dat daar zo vaak vriendschappen op stuk lopen. Ik heb een aantal vriendinnen en sommige heb ik een paar jaar weinig gezien (alleen verjaardagen) en daarna zagen we elkaar weer heel vaak. Nu met kleine kinderen is het weer wat minder, maar dat geeft niet. Als we elkaar zien is het altijd als vanouds en we nemen elkaar niks kwalijk. Heel belangrijk vind ik dat en dat gaat al ruim 27 jaar lang goed.

Ik vind vertrouwen ook heel belangrijk en humor, dat je ook veel kunt lachen met elkaar.

Dat je jezelf bij elkaar kan zijn. 

Een gevoel van ontspanning en loyaliteit.  Kwaadsprekerij achter mijn rug om herken ik met de jaren steeds beter. Heb ook liever meer een type 'mannenvriendschap'. Dat 'gevoelens delen' (getob & gejank) valt mij soms zwaar. Oppervlakkig kun je ook zien als respect tonen voor de privacy van andermans diepte.

Maar belangrijker dan wat je krijgt is wat je zelf geeft. Vriendelijk zijn (en dan zie ik wel of er mensen vrienden willen worden). 

Momenteel zit ik in een fase waarin ik heb geconcludeerd dat een aantal van mijn vriendschappen niet meer werken. Nu dus vooral op zoek naar nieuwe contacten/ in beginnende vriendschappen. Iemand tips?

 Ik vind het fijn als de ander echt zichzelf durft te zijn en ook een beetje open communiceert. Verder vind ik het belangrijk dat ik er echt enthousiast van kan worden om met iemand te praten of tijd door te brengen. Dus mensen die interesse hebben in dingen die ik ook interesant vind of juist vol zitten met ideeen en inzichten die nieuw voor me zijn. Mensen die zelf nadenken en vragen durven te stellen en het leuk vinden om samen op dingen te reflecteren. Ik hou van plezier maken samen en leuke momenten creeeren met en voor elkaar, eigenlijk net als bij daten. Reserveren bij een nieuw Thais tentje omdat iemand erg van dat eten houdt en dat samen uitproberen, dat je die ene film juist met die ene vriendin wil zien. In een later stadium waardeer ik trouw, loyaliteit, zwarte humor, zorgzaamheid. Heel veel dingen in het leven zijn zovele makkelijker en leuker met een medestander aan je zijde. Het is fijn als iemand er dan ook staat als de pleuris uitbreekt. Vind het fijn als iemand echt aardig is, maar geen pleaser.

Qua wat ik niet meer wil; mensen die vooral over anderen praten, mensen die vol zitten met impliciete verwachtingen of ressentiment, mensen die overal problemen zien maar nergens oplossingen, boze activisten die denken dat de wereld vergaat.

Campanula schreef op 24-04-2024 om 10:16:

Een gevoel van ontspanning en loyaliteit. Kwaadsprekerij achter mijn rug om herken ik met de jaren steeds beter. Heb ook liever meer een type 'mannenvriendschap'. Dat 'gevoelens delen' (getob & gejank) valt mij soms zwaar. Oppervlakkig kun je ook zien als respect tonen voor de privacy van andermans diepte.

Maar belangrijker dan wat je krijgt is wat je zelf geeft. Vriendelijk zijn (en dan zie ik wel of er mensen vrienden willen worden).

Ik vind dat gevoelens delen stukje ook een lastig ding. Ik ben absoluut niet bang voor emotie, en ook niet voor de zwaardere kanten van het leven, maar wil niet dat dat de eerste en primaire bindende factor is. Soms lijkt een vriendschap heel 'diep' omdat je vooral ellende deelt, maar dat is niet altijd hetzelfde. Je bent zoveel meer dan dat.

Je zin over het respect voor andermans diepte raakt me. Soms is het ook gewoon fijn om het over externe dingen of ideeën te hebben zonder de dramatische 'En hoe is het nou met je?'

Ik heb de laatste tijd gemerkt dat ik het belangrijk vind dat de prioriteit van de vriendschap ongeveer gelijk is en dat je beiden bij de ander je verhaal kwijt kun. Maar ook dat je eerlijk moet kunnen zijn als de ander iets doet wat je vervelend vindt. Vrienden mogen je best een spiegel voorhouden, aan alleen ja en amen heb je niks. 

Due-scimmie schreef op 24-04-2024 om 11:07:

Ik heb de laatste tijd gemerkt dat ik het belangrijk vind dat de prioriteit van de vriendschap ongeveer gelijk is en dat je beiden bij de ander je verhaal kwijt kun. Maar ook dat je eerlijk moet kunnen zijn als de ander iets doet wat je vervelend vindt. Vrienden mogen je best een spiegel voorhouden, aan alleen ja en amen heb je niks.

Ja, sluit ik me helemaal bij aan. Dat is uiteindelijk een veel fijner en veiliger gevoel.

BlairW schreef op 24-04-2024 om 08:08:

Dat je elkaar kan vertrouwen en dat je er voor elkaar bent als dat nodig is. Geen verwachtingen hebben verder qua hoe vaak je elkaar ziet, spreekt enz. Zie dat daar zo vaak vriendschappen op stuk lopen. Ik heb een aantal vriendinnen en sommige heb ik een paar jaar weinig gezien (alleen verjaardagen) en daarna zagen we elkaar weer heel vaak. Nu met kleine kinderen is het weer wat minder, maar dat geeft niet. Als we elkaar zien is het altijd als vanouds en we nemen elkaar niks kwalijk. Heel belangrijk vind ik dat en dat gaat al ruim 27 jaar lang goed.

Dit, met als aanvulling dat ik geen filter wil voelen bij die persoon. Bij mijn beste vrienden (het zijn er 3) kan ik álles kwijt. Zonder dat de woorden die ik aan mijn gevoel wil geven eerst door een filter moet, waardoor ik eerst ga evalueren of ik dat wel op die manier kan zeggen.

Die filter ervaar ik al bij de meeste mensen en die wil ik niet bij mijn vrienden hebben. Wij kunnen dan ook echt alles aan elkaar kwijt, zijn kritisch wanneer het nodig is, houden elkaar simpelweg gewoon vast in een dikke knuffel wanneer dit nodig is of lachen net zolang tot we huilen van het lachen en buikpijn hebben. Maar we zijn altijd eerlijk, omdat we weten wat we aan elkaar hebben.

Deze vriendschappen gaan ook al tientallen jaren goed. Recent is er een vriendin bijgekomen waarbij deze voorwaarden vanaf dag 1 gewoon goed voelden. Heel waardevol! 

Dat de vriend/vriendin niet hooghartig is. En wel lief is maar zonder zichzelf over te slaan. Dus zowel arrogantie als zelfverloochening trek ik niet.

Na een ruzie tussen mijn toenmalige nog-van-de-middelbare-school-beste vriendin en mij, die ongeveer een jaar geduurd heeft hebben we gepraat en dingen afgesproken. Een van de dingen die hoog in het vaandel staat was geen commentaar op elkaars vriendjes, respect voor elkaars keuzes (ook al ben je het er niet altijd mee eens) en elkaar de ruimte geven die we nodig hebben, mocht een van de twee daar behoefte aan hebben.

Dit jaar mogen we ons 32 jarig vriendschapsjubileum vieren. 

Dat je jezelf kan zijn bij de ander. Dat je je problemen met elkaar kan bespreken zonder dat de ander er een oordeel over heeft. En dat het van beide kanten komt. Dus niet dat de een altijd het initiatief neemt en de ander nooit. Het hoeft niet perfect in balans te zijn hoor. Ik heb een hele goede vriend die lang niet altijd het initiatief neemt om te bellen of appen, maar soms ineens wel. Dat is ook helemaal prima. 

Reageer op dit bericht

Je moet je bericht bevestigen voor publicatie, je e-mailadres wordt niet gepubliceerd.