Dodenherdenking, (wat) doe jij eraan?
Zit jij de hele avond aan de buis gekluisterd? Ga je naar de herdenking in de buurt? Sta je om 20u even stil langs de snelweg? Of doe je er helemaal niks aan?
Ik ben eerlijkgezegd een beetje verbaasd dat er kennelijk toch enkelen zijn die er ‘niets’ aan doen. Voor wie om acht uur alle zaken gewoon doorgaan.
Heb je dat vanuit huis niet meegekregen? Of zegt het je niks?
Zilver_gray schreef op 04-05-2024 om 20:35:
[..]
Vond ik ook.
Ik ook.
Man en oudste hebben voor de tv gekeken.
En ik ben met jongste naar de plaatselijke herdenking geweest.
Aantal vrienden van hem hebben een gedicht voorgelezen en een aantal een krans gelegd.
Daglichtlamp schreef op 04-05-2024 om 17:10:
[..]
Bevrijdingsdag is tegenwoordig een uitzondering op dat er niet op zondag gevlagd wordt. Overigens geldt de vlaginstructie alleen voor gebouwen van het Rijk. Wij mogen de vlag uithangen wanneer we willen.
Dat wist ik niet, thnx!
Vera8: ik snap dat ook niet..Dat niet iedereen naar een herdenking gaat snap ik nog (was niet erg fijn vanavond want sch*tweer..) maar 2 minuten uit respect even je muil houden is toch niet zo moeilijk maar goed...
Wij hadden de vlag halfstok en hebben naar de herdenking op de dam gekeken. Natuurlijk zijn we 2 minuten stil geweest. Kinderen zijn wel na het Wilhelmus gelijk weer naar boven gegaan. Man en ik zijn naar buiten in de regen gegaan, omdat hier vliegtuigen over het monument zouden komen vliegen, maar geen vliegtuig gezien. Zal vanwege het weer wel niet door zijn gegaan.
Vera8 schreef op 04-05-2024 om 21:01:
Ik ben eerlijkgezegd een beetje verbaasd dat er kennelijk toch enkelen zijn die er ‘niets’ aan doen. Voor wie om acht uur alle zaken gewoon doorgaan.
Heb je dat vanuit huis niet meegekregen? Of zegt het je niks?
Mijn zoon wordt er verdrietig van, dus is hij nooit met de scouting naar de herdenking geweest, waar de scouting een actieve rol heeft. Zijn groep mocht ook een keer op de Dam meewerken aan de herdenking.
Met een gevarieerde groep trainen voor het stratenvolleybal, beginnen om 19:00 uur. 'Jongens, wat doen we met 20:00 uur?' Gewoon even gestopt en stil gebleven.
Niemand heeft er last van als we binnenshuis ons eigen ding doen. Je kunt altijd mensen en situaties herdenken, dat hoeft niet alleen tijdens die twee minuten, dat mag overal en altijd.
ik heb een paar tranen gelaten.
Wij zijn aan het kamperen met onze kids in NL. Om 20.00uur zaten we buiten op het grote plein waar ook een terras etc zit. Iedereen was stil, ook echt alle kinderen.
Ik vond het heel indrukwekkend en heel anders dan hoe we het "normaal" doen. Vorig jaar ben ik met dochter van 6 naar de kranslegging in onze stad, Arnhem geweest. Daarvoor keek ik het meestal op tv
Eigenlijk herdenken we altijd thuis, met het hele gezin voor de buis. Oók als we niet in Nederland zijn. In de VS hebben we het naar 20.00 lokale tijd doorgeschoven omdat herdenken om 14.00 niet lukte met school en werk.
Verder ben ik vorig jaar met mijn ouders naar de herdenking in kamp Vught geweest. Dat was erg indrukwekkend. Vooral omdat mijn dementerende vader met persoonlijke verhalen uit de oorlog kwam, die we niet kenden. Heftige verhalen. Ik ben daardoor met terugwerkende kracht beter gaan begrijpen waarom hij zo is als hij is.
Wij hebben op t.v. gekeken. Inderdaad was de toespraak van Halsema mooi. Gelukkig is alles netjes verlopen.
Ik speel bij een muziekgroep en ieder jaar verzorgen we een muzikale bijdrage bij de herdenking. Een hele mooie plek bij de begraafplaatsen, ik vind het altijd heel indrukwekkend, een mooie sfeer.
Dit jaar regende het en hebben ze de herdenking in de kerk gedaan. Was ook mooi.
Dochter zit dit jaar voor het eerst bij de scouting en mocht een bloem leggen. Trots op haar.
Ik werkte gisteravond met twee pubers. Een Surinaamse en een Marokkaanse jongen, allebei bijzonder stoer, de een met een nog kleiner hartje dan de ander. Van thuis uit niet opgegroeid met dodenherdenking, maar vooraf had de ene jongen allerlei vragen over het hoe en waarom. Ik heb het hem uitgelegd en ook verteld dat het niet verplicht is maar dat het wel respectvol is om een ander de kans te geven die paar minuten te herdenken. En zo stond ik met twee 17 jarigen om 20 uur stil te wezen. De een deed echt zijn best om zo plechtig mogelijk voor zich uit te kijken, de ander vond het vooral puberaal ongemakkelijk en raar om zo te staan maar zijn maatje deed het, dus hij ook. Ik vind het mooi dat ze het, waarschijnlijk voornamelijk voor mij, deden. En ik stond daar stiekem, niet geheel gepast met dodenherdenking, best wel van te genieten. Boefjes zijn het, allebei, maar wel lieve boefjes 😊 .
Wieder schreef op 05-05-2024 om 08:53:
Ik werkte gisteravond met twee pubers. Een Surinaamse en een Marokkaanse jongen, allebei bijzonder stoer, de een met een nog kleiner hartje dan de ander. Van thuis uit niet opgegroeid met dodenherdenking, maar vooraf had de ene jongen allerlei vragen over het hoe en waarom. Ik heb het hem uitgelegd en ook verteld dat het niet verplicht is maar dat het wel respectvol is om een ander de kans te geven die paar minuten te herdenken. En zo stond ik met twee 17 jarigen om 20 uur stil te wezen. De een deed echt zijn best om zo plechtig mogelijk voor zich uit te kijken, de ander vond het vooral puberaal ongemakkelijk en raar om zo te staan maar zijn maatje deed het, dus hij ook. Ik vind het mooi dat ze het, waarschijnlijk voornamelijk voor mij, deden. En ik stond daar stiekem, niet geheel gepast met dodenherdenking, best wel van te genieten. Boefjes zijn het, allebei, maar wel lieve boefjes 😊 .
Mooi! 
Wij hebben ook gekeken. 
(Maar helaas niet helemaal tot het einde gezien)
Wat waren er weinig mensen aanwezig vergeleken met andere jaren. Triest dat het nodig was uit veiligheidsmaatregelen.
Ik zou stik nerveus zijn als ik op een trompet zou moeten spelen terwijl er zoveel mensen muisstil luisteren.
Ik kijk naar de Dam-herdenking.
De vlag hangt halfstok.
De twee minuten stilte sta ik buiten.
Ik realiseer me hoe ik hier in vrijheid leef.